اپیزود سوم از مجموعه بادنامه ی رخنه در مه (یادداشت های بی مقصد) ما با نبودن‌هایی زندگی می‌کنیم که حضور دارند. با خنده‌هایی که نیستند، ولی هنوز در گوش‌مان می‌پیچند. با دست‌هایی که دیگر نیستند، اما هنوز سنگینی‌شان را حس می‌کنیم. با صداهایی که در ذهن‌مان مانده‌اند، حتی وقتی دیگر کسی صدایمان را نمی‌شنود. این اپیزود، روایتی‌ست از فریادی که شنیده نمی‌شود. ازکسی که مادرش را صدا می‌زند، از رویایی که نمی‌گذارد دفن شود، و از زخمی که نه تازه‌ست، نه کهنه—فقط همیشه باز است. اپیزود سوم «رخنه در مه» تلفیقی‌ست از صدا، اندوه، و خاطره. نه برای تسلی، نه برای پاسخ. فقط برای گفتن چیزی که نگفتنش، نفس را بند می‌آورد. 🎧 قطعات شنیده‌شده در اپیزود:

• بی‌بدن / محسن چاوشی
• میم مثل مادر / مهیار فاضلی

This podcast is powered by Pinecast.

ما با خونی زندگی می‌کنیم که نمی‌بینیمش. در رگ‌هامان می‌دود، بی‌آنکه دیده شود، تا وقتی که زخمی شویم. تا وقتی که بشکند، بریزد، فاش شود. این اپیزود، روایتی‌ست از آنچه هست، ولی پنهان است. از عقل‌هایی که حقیقت را بی‌دیدن، خط‌کشی می‌کنند. از دانایی‌هایی که با دهانِ دیگران شکل گرفته‌اند، نه با لمس. از زخم، از تردید، از حقیقتی که خون دارد—ولی دیده نمی‌شود. اپیزود دوم «رخنه در مه»، تلفیقی‌ست از روایت، موسیقی، و تکه‌هایی از جهان‌هایی دیگر: 🎵 موسیقی‌هایی که در تاریکیِ صدا جاری شده‌اند:

• “Nihilist Blues” از Bring Me The Horizon (با صدای خلسه‌آلود Grimes)
• “The Mass” از Era – با زمزمه‌ای مقدس، مثل کلیسای ویران‌شده
• “Zombie” از The Cranberries – فریادی علیه تکرار، علیه فراموشی

🎬 دیالوگی از شکافِ واقعیت:

• گفت‌وگوی مورفئوس از The Matrix

> “What is real? How do you define 'real'?” > پرسشی که همه‌چیز را زیر سؤال می‌برد، حتی نگاه را.

This podcast is powered by Pinecast.

نیست.. نه کسی، نه فرصتی، نه مجالی برای عاشق شدن. اما میلش، مثل یه ریشه‌ی لج‌باز، هنوز هست. این صدا، از دل غربته. از دل تردید، دلتنگی، و امیدی که هنوز نمرده، حتی اگه خودش هم ندونه چرا زنده‌ست

اپیزود یک از بادنامه ی یادداشت های بی مقصد (رخنه در مه)

This podcast is powered by Pinecast.