Göç ettiğinde sadece yer değiştirmezsin; bir kimliği, bir dili, bir ritmi, bazen de bir “seni” geride bırakırsın. 🐢

Peki bu bir kayıpsa, onun ardından yaşadığımız duygular bir yas sayılmaz mı?

Bu bölümde, göçmenliğin bir tür yas süreci olup olmadığını psikolojik bir çerçeveden ele alıyorum.

• Geride kalanlara duyulan özlem

• Eski benliğe dair bir hüzün

• Her şeye yeniden başlama zorunluluğunun ağırlığı

Yas sadece ölümle ilgili değildir. Bazen yaşamın içindeki dönüşümler de yas gerektirir.

Hem bir psikolog hem bir göçmen olarak bu bölümde; kaybı tanımanın, hissetmenin ve ondan geçmenin iyileştirici yollarını konuşuyorum.

🎙️ Yeni bölüm: Göçmenlik Bir Yas Süreci midir?

Bloglar ve daha fazla içerik için:
👉 www.ilaydadursun.com

Göçmenlik çoğu zaman dış dünyaya uyum sağlama çabası gibi görünür.🐢
Ama asıl zorlayıcı olan, bu süreci yaşarken iç sesinin ne kadar yargılayıcı olduğudur.

Bu bölümde, göç sürecinde özşefkatin önemini, içsel destek mekanizmalarını ve kendinle daha nazik bir ilişki kurmanın yollarını konuşuyorum.

• Her şeyi “mükemmel” yapma baskısı

• Yeni dilde hata yapmaktan utanmak

• Sürekli yeterli hissetmeye çalışmak

Bu duygularla başa çıkarken, kendine kızmak yerine kendine alan açmak mümkün mü?

Hem bir psikolog hem de bir göçmen olarak, bu bölümde özşefkatin göç sürecindeki iyileştirici gücünü anlatıyorum.

🎙️ Yeni bölüm: Göçte Özşefkat: Kendine Destek Olmak Mümkün mü?

Bloglar ve daha fazla içerik için:
👉 www.ilaydadursun.com