“Probeer eens hoe het leven van een goed mens je afgaat, iemand die tevreden is met wat hem wordt toebedeeld uit het grote geheel en die niet meer nodig heeft dan zijn eigen rechtvaardig handelen en goede wil”

Met deze protreptische woorden spoort Marcus Aurelius zichzelf en uiteindelijk ons aan.

Is Marcus Aurelius hét voorbeeld van een filosoof-koning, zoals Plato voor ogen had?

Hoe kan je eigen slechte gedrag uitgroeien tot een zieke plek in de kosmos?

En waarom is stoïcijnse filosofie uiteindelijk ook een sociale filosofie?

Te gast is Dennis de Gruyter

De denker die centraal staat: Marcus Aurelius

"De hele persoon wordt niet gevonden binnen de filosofie; de totaliteit van de mens wordt niet gevonden met poëzie. In poëzie komen we de concrete, individuele mens rechtstreeks tegen. In filosofie de mens in zijn universele geschiedenis, in zijn wens om te zijn. Poëzie is ontmoeting, meesterschap, ontdekking door genade. Filosofie zoekt, onderzoekt, geleid door een methode."

Op deze manier benadrukte de Spaanse filosoof en schrijver Maria Zambrano het belang van de dialoog tussen filosofie en poëzie.

Hoe moet volgens Zambrano deze verhouding eruit zien?

Wat heeft de figuur van Antigone ons vertellen over het onschuldige slachtoffer?

En waarom moet de persoonlijke biografie van een filosofie juist doorklinken in zijn of haar denken?

Te gast is Thomas Crombez

De denker die centraal staat: Zambrano

“Als versnelling het probleem is, dan zou resonantie wel eens de oplossing kunnen zijn”

Op deze manier drukt de Duitse filosoof en socioloog Hartmut Rosa uit, dat de moderne maatschappij vervreemding in de hand werkt door continue versnelling.

Wat zijn bij Rosa horizontale, verticale en diagonale resonantie?

Waarom is onbeschikbaarheid hiervoor noodzakelijk?

Op welke manier is resonantie de weg naar onthaasting?

Te gast: Peter Sas

De denker die centraal staat: Rosa